tylko możliwe, a potem wycofać się w bezpieczne miejsce. Tak właśnie go uczono. Dzięki temu, że opanował tę sztukę niemal do perfekcji, stał się jednym z najbardziej cenionych ludzi Firmy. Zyskał też swój operacyjny pseudonim – Lód. Jednak ta sprawa była inna. John zmrużył oczy i spojrzał z nienawiścią w stronę łowiącego mężczyzny. Clark naruszył zasady. To była jego wina. Nie może teraz po prostu zastrzelić go strzałem w plecy, zadusić garotą czy zasztyletować. Nie, chciał, by Clark wiedział, kto i dlaczego go zabija. Pragnął zobaczyć strach w jego oczach. Szum wody zagłuszył kroki. John obezwładnił wędkarza mocnym uderzeniem w szyję. Jakiś ptak krzyknął tuż nad ich głowami. Clark upadł na kolana, a potem zwalił się wprost do wody. John uderzył go Wymiana jednej opony Ubezpieczyciel musi zapłacić za dwie raz jeszcze, tym razem piętą w splot słoneczny, a potem wywlókł na brzeg. Clark patrzył na niego przytomnie, ale był zupełnie obezwładniony. – Cześć, stary. – Uśmiechnął się, widząc, że Clark zaczyna się bać. Już czas, by zrozumiał, co go czeka. – Złamałeś zasady. Wsadziłeś nos w nie swoje sprawy. I musisz za to zapłacić. Znów podniósł nogę i przydepnął tchawicę byłego kumpla, a potem lekkim kopniakiem posłał A brief history of e-commerce bezwładne ciało do rzeki. Jeszcze przez chwilę patrzył na unoszone bystrym nurtem zwłoki Clarka Russella. CZĘŚĆ PIĄTA OTWARTE DRZWI ROZDZIAŁ SIÓDMY Julianna dotrzymała obietnicy danej doktorowi Samuelowi i przez cały dzień myślała tylko o tej jednej sprawie. Szybko zrozumiała, że albo powinna urodzić dziecko, albo wybrać się do innego lekarza i podać późniejszy termin ostatniej menstruacji. Pewnie nikt nie byłby w stanie stwierdzić, że kłamie. Gdy jednak pojechała do szpitala, w którym dokonywano aborcji, właśnie otaczał go protestujący tłum. Na jednym z transparentów przedstawiono niemowlę rozerwane na części i spoczywające w kałuży krwi. Juliannie zrobiło się niedobrze i szybko uciekła z tego miejsca. Była przerażona. Przypomniała sobie różne historie o nieudanych skrobankach. Musi urodzić. Może przecież oddać dziecko. Dlatego w końcu wybrała się do Citywide Charities, gdzie uprzejmie poproszono ją, by zaczekała w schludnym pomieszczeniu. Z rękami zaciśniętymi na podołku zastanawiała się, co ma powiedzieć. Zdecydowała, że nie będzie opowiadać o matce, Johnie i o tym, jak zaszła w zatrudnianie i zwalnianie pracowników ciążę, tylko powieli stary schemat. Została uwiedziona na jakimś przyjęciu i nawet nie wie, kto jest ojcem dziecka. Nie ma rodziców ani krewnych, którzy mogliby jej pomóc. I tyle. – Cześć, jesteś pewnie Julianna Starr. Julianna uniosła głowę. Kobieta, która zmierzała w jej stronę, była osobą pewną siebie, ale miała miłą twarz i ujmujący uśmiech. Nie należała do najchudszych, lecz przez to wzbudzała jeszcze większe zaufanie, bo od razu widać było, że trafiło się na kogoś naprawdę solidnego i czerpiącego z życia pełnymi garściami.